obodrzycko-wielecki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W następstwie powstania 983 ludy te wyzwoliły się spod władzy niem.; dopiero w XII w. podboje książąt saskich (Lotar III z Supplinburga, Henryk Lew i margrabia Albrecht Niedźwiedź) doprowadziły do ich ujarzmienia. W ciągu XII-XIV w. większość plemion obodrzycko-wieleckich uległa wynarodowieniu; w Brandenburgii resztki Słowian przetrwały do 2 poł. XV w., w Meklemburgii do wojny 30-letniej; najdłużej (do pocz. XVIII w.) zachowały się słów. język i obyczaje...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.