patetyka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w kompozycji powieściowej. Dwukrotna relacja o tych samych faktach ukazuje ich różny wygląd i wartość, ich wieloznaczność zależną od perspektywy i postawy obserwatora, skomplikowaną grę deformacji i złudzeń, jaką staje się niekiedy rzeczywistość w subiektywnym przeżyciu jednostki. Równocześnie humor i melancholia Rzeckiego „równoważy” estetycznie i nastrojowo te rozdziały, w tonacji których panuje rozpaczliwa, gorzka patetyka walk wewnętrznych Wokulskiego. Wreszcie zaś — pamiętnik starego subiekta, wstrzymujący bieg akcji w momentach przełomowych, bywa zręcznie przez Prusa wykorzystany w celach retardacyjnych2; przynosząc czytelnikowi pewne odprężenie uczuciowe, jednocześnie wzmaga zaciekawienie dla dalszych losów postaci...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Makowiecki, Andrzej Z. 1974a. O literaturze polskiej. Materiały, wyd. drugie zmien., Warszawa : WSiP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.