poliker

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) go — fuk. Ja myślę, że trza by z tego co mieć. Swoje roki się Wysłuży bez żadnej szarży, to i idź, głupi, tam, skądeś przyszedł. A jak się trochę przyłożysz, to dostaniesz frajtra, na koniec dienstu mogą dać kaprala. I już masz drogę: polikery, ziandary, finance. To nie jest za ciężki chleb. No nie?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kaltenbergh, Lew 1962. Ogień strzeżony. Opowieść o Stanisławie Wyspiańskim, Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.