rosyjsko-bizantyjski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rzeczywistość była ponura. Rusyfikacja Królestwa stała się oficjalną polityką rosyjską. Dar Stanisława Staszica narodowi, gmach wiekopomnego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, które miało krzewić naukę i kulturę polską, przeznaczono na gimnazjum dla Rosjan, tzw. I gimnazjum, i przebudowano jego fasadę w stylu rosyjsko-bizantyjskim. Na placu Saskim, w sercu Warszawy, stolicy arcykatolickiego kraju, zbudowano sobór prawosławny, który miał świadczyć o wiecznym panowaniu tutaj Rosji; kurator okręgu warszawskiego, Apuchtin, przechwalał się, że nie minie czterdzieści lat, a dzieci polskie będą mówiły do rodziców po rosyjsku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wierzbicki, Andrzej 1957. Wspomnienia i dokumenty (1877-1920), Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.