rzymskokanoniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) musiało sprzeczne z zasadami uczciwości. Jeśli obcy zakonnicy mogli nawet zrozumieć i do stosunków zachodnich nawiązać znaną lekcję daną przez prepozyta Wincentego o verum patrimonium, do którego zgłaszają pretensje heredes sprzedawcy6, to takaż po testas requirendi ze strony samego zbywcy nie mogła się już pomieścić w ich głowach7. Na tym punkcie trudno było się spodziewać jakiegokolwiek kompromisu; zasada związania alienatora jego dyspozycjami musiała pod wpływem pojęć rzymskokanonicznych zdobyć sobie zupełne zwycięstwo. Z tym poglądem prawnym zdobywającym sobie coraz więcej prawo obywatelstwa mógł współdziałać fakt, że darczyńca czy sprzedawca z reguły - choć wiemy, że wyjątków było niemało - szanował swoje nadania. Zresztą dokonując ich na rzecz kościoła, robił to rycerz najczęściej w testamencie albo też dokonywał darowizny post obitum...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Matuszewski, Józef 1999. Pisma wybrane. T. 1, Łódź : UŁ
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.