skocić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kłody do domu -i III 31, zdrój. .. -i się po górze IV 55, strumień. .. po żwirze -i się i brzęczy V 76, bo się wóz nie -i 220, Lr zez dach nadgniły woda się -i Po VI 151, z gradem perły nam się -ą P IV 20, jak skoci się, mignie [popr. na przeleci] GR I 14, trzy małe gwiazdki skociły z niebiosów [popr. na stoczyły] 13, niech słońce z niebiosów miło k’ naszemu półsferzu się wkoci [popr. na skłoni] PR IV 144; L brak, SW...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trypućko, Józef 1957. Język Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza). Przyczynek do dziejów polskiego języka literackiego w wieku XIX. [T.] 2, Uppsala : A.-B. Lundequistska Bokhandeln
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.