świntuszyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Robotnicy, jak w schematycznej powieści, nie mogli wyzwolić się od spraw zakładu, urzędnicy rozprawiali na temat poborów i swoich zwierzchników, kobiety wałkowały odwieczne tematy albo nuciły ciche jakieś, rzewne pieśni, staruszkowie wspominali wojny, młódź świntuszyła, inteligencja w średnim wieku roztrząsała problemy świata, schodząc zawsze pod koniec na słabość wiedzy medycznej i ograniczoność lekarzy, którzy, aby uporać się z byle epidemią, stosują metody izolacji...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ambroziewicz, Jerzy 1965. Zaraza, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo