abnegat-ideowiec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Młody poeta, wódz czerwonoskórych, gra w parku oborskim w siatkówkę. Gdybyż chciał tylko grać w siatkówkę! Swoją drogą, ktoś, kto robi coś — (cośkolwiek!) — tak ładnie, nie jest chyba beznadziejnie stracony. (Dopisek po trzech latach: „I rzeczywiście”.) N... jest abnegatem-ideowcem. N... pracuje nad siły — jeżeli dłużej tak będzie postępował, to rychło wyciągnie kopytka. N... trudzi się tak dlatego, że uważa za swój święty obowiązek zniszczyć X...-a i X...-owi podobnych. N... wyciągnie kopytka, a X... wyżyje, bo X... się oszczędza. Czy N... pracuje tak po to, by wnukom X...-a (bo sam jest z powodu przepracowania impotentem) było lżej na świecie? Byłby to naprawdę humanitaryzm wysokiej próby!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wat, Aleksander 1990. Dziennik bez samogłosek, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.