absolutysta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I tu Polak wszedł w kollizyę z republikaninem, z reprezentantem i orędownikiem nieuprzywilejowanych, i Polak zwyciężył. Ideał Rzeczypospolitej pozostał ideałem: w praktyce, dlatego, że jest Polakiem, a Polska, żeby istnieć, potrzebuje silnego skoncentrowanego rządu, jest Staszic najenergiczniejszym monarchistą. Byłby nawet absolutystą, jego ideałem dla Polski w danych okolicznościach byłby wprost despotyzm; ale jako człowiek polityczny i znający naród wie, że o wprowadzeniu despotyzmu nie można mówić, więc z potrzeby, z konieczności, ogranicza się dla Polski na programie mniej absolutnym, na konstytucyjnej monarchii...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.