afirmacyjny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zać i nauczyć nie umie, tylko wątpi i wątpi. Że mówi wiele prawd, wiele rzeczy rozumnych, czy z powszechnem, czy ze szczegółowem zastosowaniem do Polski, to się nie da zaprzeczyć; ale jednej prawdy, zdrowej, silnej, afirmacyjnej, tej nie ma; zwątpienie w to, co jest, niewiadomość co robić, jak radzić. Dziwny fenomen: zdaje się, jak gdyby literatura polityczna, wyczerpawszy przez dwa wieki wszelkie środki perswazyi, powtórzywszy sto razy, że jest źle, wskazawszy nieraz, co i jak zmienićby należało, w końcu opuściła ręce i z reformacyjnej, jaką zawsze była, stała się krytykującą i rozpaczającą, jak gdyby było jej zostało dość poznania i sądu, żeby jeszcze złe widziała, a na ratunek jak gdyby już ostatecznie była zrobiła krzyżyk. Fenomen...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.