alternowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) głosowej do niej samej, cf. § 55.; 2) poza tym ogólnym psychologicznym warunkiem jest czynnik specyalny, osłabiający ważność semazyolugiczną wygłosowej spółgłoski wogóle, zwłaszcza zaś element dźwięczności względnie bezdźwięczności. Jest to znany fakt alternowania wygłosowych dźwięcznych z bezdźwięcznemi np. ctovekpise || ctovegvota człowiek pisze || człowiek wota, konef || konev i t. d...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Mikołaj 1912. Studya psychofonetyczne. I. Assymilacya, Kraków : Nakł. AU
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.