amator-dworzanin

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Źródłem b. były renesansowe widowiska dworskie we Włoszech, jednoczące w ramach tego samego spektaklu recytację, muzykę, pantomimę i taniec. Tematykę tych widowisk czerpano z mitologii gr. i rzym., wykonawcami zaś byli amatorzy-dworzanie. Postaci bóstw odtwarzali często sami panujący. Wszystkie role obsadzane były przez mężczyzn. Dalszy jego rozwój odby¬ wał się na dworze królów franc., dokąd w XVI w. przeszczepiony został przez B. de Beaujoyeulx, baletmistrza królowej Katarzyny Medycejskiej. Pierwszym wielkim b. był wystawiony 1581 Ballet comyque de la Royne...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.