antabus

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Czego krzyczysz? Ja do ciebie jak do człowieka, a ty jak do wroga... No, do widzenia! Wszystkiego najlepszego. Pozdrów ode mnie Krystynę. Swoją drogą to ona ma z tobą krzyż pański. Moja żona to czasem mówi: „Żeby on jej tylko życia nie zmarnował przez to swoje picie. Dziewczyna niknie w oczach“. No, do widzenia... do widzenia... Ha, ha, ha! Antabus, autobus... Cześć!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hłasko, Marek 1956. Pierwszy krok w chmurach. Opowiadania, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.