antyliteracki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 198, itd.) Zamiast zaufać, że to, co czyni, że to, jaka jest w kształcie powieściowym, powinno stanowić najwłaściwszy i najpełniejszy rodzaj naszej z nią znajomości, musi przedstawić nam się starannie wykaligrafowaną literacko, a przecież antyliteracką w swej formie, wizytówką. Oto (na str. 93): ,,Ja jednak — myślała — nie kocham go ani »za coś«, ani »pomimo czegoś«. Nie kocham go wcale. A muszę go kochać...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lichniak, Zygmunt 1962. Szkic do portretu Jana Dobraczyńskiego, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.