antymuzealny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Czy coś po nich pozostało? Jest dla Mickiewicza oczywiste, że tak — „ta sama potrzeba wielkich rzeczy, to samo pragnienie przedsiębrania ich i dokonywania budzi się dziś we wszystkich sercach” (471). Oto prawdziwa Poezja bohaterów i świętych, średniowiecza i teraźniejszości. „Człowiek prosty, człowiek wiary i czynu nie potrzebuje galerii i muzeów, które orzeźwiają przesycone dusze światowców” (376). Antyksiążkowy i antymuzealny zapał Mickiewicza trzeba oczywiście traktować tak, jak na to zasługuje: jako poryw proroka przeciwko kulturze salonowej, jako wyzwanie kogoś, kto domaga się powagi, skierowane przeciw lekkomyślnej zabawie w sztukę, jako bezwzględne żądanie prawdy, potwierdzonej przez czyn. W średniowieczu sztuki nie pokazywano, w średniowieczu jej używano. Taki stan właśnie chciałby odnowić Mickiewicz...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żmigrodzka, Maria (red.) 1981. Problemy polskiego romantyzmu. Ser. trzecia. Praca zbiorowa, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.