antyromantyczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wobec romantyzmu. O stosunku do Młodej Polski już pisaliśmy (zob. rozdział I, 3 niniejszego Wstępu), od razu więc nasuwa się problem usytuowania poezji międzywojennej wobec romantyzmu. Poezja okresu międzywojennego rozpoczęła się pod znakiem antyromantyczności. Cóż to jednak znaczy być antyromantycznym w literaturze polskiej, w której romantyzm wydal to, co w niej największe i najsilniej oddziaływające? Z góry wiadomo, że postawa ta nie może polegać na prostym odrzuceniu doświadczeń i zdobyczy wielkich poetów romantycznych, na przejściu nad nimi do porządku; romantyzm zbyt silnie określił świadomość społeczną, by można było po prostu nie zwracać na niego uwagi. Toteż antyromantyczność lat dwudziestych z natury rzeczy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Głowiński, Michał, Sławiński, Janusz (wyb.) 1987. Poezja polska okresu międzywojennego. Antologia. Cz. 1-2, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.