antystrukturalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Demonstruje w ten sposób schyłek renesansu i właściwe każdemu schyłkowi antystrukturalne tendencje. Odrealnia więc Sansovinowski typ postaci zmarłego, która nie usypia już w malowniczej pozie, ale ulatuje i rozsypuje się niemal, albo „fruwa” w przestrzeni, chociaż zatrzymuje swą leżącą pozę. Staje się bardziej płaska, odchyla się silniej ku widzowi, krzyżuje nogi w sposób prawie taneczny, podnosi głowę wysoko i niewygodnie, a okrywa się wibrującymi szatami jako typowy przykład manieryzmu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dobrowolski, Tadeusz 1959. Sztuka Krakowa, wyd. 2, rozszerz. i popraw., Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.