apanaż

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przyjechawszy tylko do Wiednia, odszukałem niebawem mojego krewnego, syna Ludwika Chłędowskiego z Oberwerth, Kazimierza, który był wówczas nadporucznikiem przy ułanach i stał w koszarach kawaleryjskich na Josephsstadzie. Kazio był bardzo przystojny chłopak, mało mający wykształcenia, ale niezmiernie dużo sprytu i zdrowego sensu w głowie; umiał zawsze wybornie żyć z małego apanażu, który mu ojciec dawał, i obfitował w „bonne-fortuny”. Nie znałem chyba w życiu człowieka, który by miał tyle romansów we wszystkich możliwych klasach społeczeństwa, który by z takim cynizmem zrywał każdy romans po bardzo krótkim czasie, aby tylko nie mieć na barkach jakiegoś uciążliwego stosunku. Zazwyczaj bałamucił trzy i cztery kobiety...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chłędowski, Kazimierz 1957. Pamiętniki. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.