arcybękart

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) I tak dalej, tak dalej. Całe mnóstwo ludzi, olbrzymie mrowisko szarpiących się i miotających ciurów, chłopów, mieszczan i podejrzanych szlachciców. Czarownice, astrologowie, „murwy” i „małpy”, bękarty i arcybękarty, pochutliwe kobiety, sypiające z parobkami, i szlachcice, używający swych służek „po turecku”. To widzimy jakiegoś złodzieja, który skazany na ucięcie ręki „umknął ramienia” i tylko mu dwa palce obcięto; to widzimy faceta przekupionego, który kiedy kat ma ściąć jakiegoś chłopa, prosi kata o pokazanie mu mie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Iwaszkiewicz, Jarosław 1983. Dzieła. Rozmowy o książkach, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.