artysta-imperator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Król cieszy się zawsze przez cały tydzień na czwartek, a na obiedzie nie widziano go nigdy w złym humorze. Jest w kole najbliższych przyjaciół, nieskrępowany. („0 jakże tęsknię ja do ulgi od zbytniej i prawdziwie już zbytniej pracy! 0 jakże miłe będą znowu czwartki“ — wyzna w liście z r. 1776). Wolnym «ię tu czuje artysta-imperator. Dobiera ludzi, jakich mu się podoba, deliberuje swobodnie o sprawach, do których zrozumienia nie dorosły trzy czwarte poddanych jego królestwa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasylewski, Stanisław 1957. Na dworze króla Stasia, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.