artysta-literat

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) miona dramatu owego. Jest w nim poza tym cecha, która przesłania wszystkie inne, a narzuca się szczególniej uwadze naszej: osobisty dramat Ibsena tężyzną akcji, napięciem siły lirycznej, wzniosłością walki, czystością linii i tragedią epilogu przewyższa wszystkie twórcze koncepcje autora. Ibsen nie był urodzonym artystą-literatem, ale genialnym człowiekiem, który, przeżywając olbrzymie konflikty psychiczne, dawał im wyraz i uspokojenie w ucieleśnionych, żywych* ale matematycznie wymierzonych walkach idei. Sprawę stawiał szczerze i dlatego miał przez całe życie albo wrogów, albo — wielbicieli; nie tylko ludzi, którzy by się przyglądali emanacjom jego ducha obojętnie lub z objawami pospolitej „sympatii”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lorentowicz, Jan 1969. Teatry w stolicy i inne artykuły, Warszawa : WAiF
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.