asceta-anachoreta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tycznym ideałem chrześcijaństwa. Bierze do siebie usłyszane w kościele słowa Chrystusa: „Jeżeli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj wszystko, co masz”, sprzedaje więc swą ziemię i rozdaje potrzebującym otrzymane pieniądze. „Odejście na pustynię” urzeczywistnia początkowo w ten sposób, że osiada na skraju rodzinnej wsi i oddaje się praktykom ascetycznym według wskazań ascetów-anachoretów, których nie brakło już w tym czasie w Egipcie. Specjalizowali się oni niejako w różnych „umiejętnościach” ascetycznych i Antoni kolejno uczył się od nich tego, co każdy najlepiej umiał. Pod koniec III w. odchodzi od siedzib ludzkich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kłoczowski, Jerzy 1987. Od pustelni do wspólnoty. Grupy zakonne w wielkich religiach świata, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.