askryptywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pozostaje jednak druga możliwość interpretacyjna: uznać, jak czyni to np. Kotarbiński, iż słowa Warszawa, Sokrates itd., stając się orzecznikami, zachowują ten sam sposób użycia, który przysługiwał im jako podmiotom, a mimo to wywiązują się z roli predykatywnej czy askryptywnej nie gorzej niż np. słowa miasto czy mądry. Ich funkcja, gdy występują jako orzeczniki, zaczyna polegać na przypisywaniu jakiejś cechy pewnemu przedmiotowi czy na mówieniu prawdy lub fałszu. To samo zatem wyrażenie w jednym podużyciu okazuje się imieniem własnym, a w innym podużyciu, choć zachowało swój poprzedni sposób użycia oraz użycie, staje się nazwą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pelc, Jerzy 1971. O użyciu wyrażeń, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.