atonalista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) taksy; można być „prymitywistą“, „abstrakcjonistą“ itp. w malarstwie, traktować obraz jako ornament architektury, deformować temat zaczerpnięty z natury w najdowolniejszy sposób, powodując się tylko względami kompozycyjnymi, — lecz trzeba dobrze umieć rysować „z natury“ akt i pejzaż; najskrajniejszy atonalista nie przeskoczy nauki kontrapunktu historycznego ani harmonii, będącej pozostałością stylu czterogłosowych chórów a capella. Burzyć, a nawet wysadzać w powietrze, bez planu, po amatorsku, nie można. Trzeba wiedzieć, gdzie ciosy najskuteczniejsze zadawać i strzec się aby samemu nie zginąć pod gruzami rudery...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŁódźT - Łódź Teatralna (Łódź)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.