auto-ironiczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i Ma zapewne na myśli mój rozdział (też niedrukowany) pt. „Le/ genda woli”, o powieści Stendhala Czerwone i czarne, której bohater nosi nazwisko Julien Sorek Wcale go nie chwaliłem, przeciwnie, przedstawiałem jako pierwowzór Nadczłowieka. „Miłosz w jakimś liście czy dedykacji uważa Sorela za swojego sobowtóra”. Czy tak? Zupełnie możliwe, ale w sensie głęboko auto-ironicznym...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.