autoanalityk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) śmierci Gide’a J.-P. Sartre („Temps modernes”, marzec 1951). Recenzje, jakimi przyjęto w naszej prasie literackiej książki Gide’a, roiły się od niezrozumień i nieporozumień: zżymano się na staroświecczyznę Szkoły żon, odzywano się z lekceważeniem o zaletach Fałszerzy, jako głośnego niegdyś eksperymentu; Gide rozczarował wszystkich, którzy spodziewali się po nim prozy „awangardowej” — w stylu Joyce’a. Eksperyment moralisty i autoanalityka pomylono z eksperymentem formalnym. Nikt nie dostrzegł, że u Gide’a chodzi nade wszystko o beletryzację jak najdalej posuniętych zwierzeń i że zatem książki jego spełniły wyznaczoną im rolę, skoro dominujące w nich elementy dziennika poufnego zachowały do dziś — co najmniej czę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.