autor-debiutant

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ostatnie swe dzieło — komedię — napisał na jubileusz Solskiego, oczywiście z rolą główną dla mistrza, odsłaniając z humorem niedyskrecje zakulisowe teatru krakowskiego. Zawarł w niej także przeżycia własne, a to w dwu postaciach: autora-debiutanta i autora dojrzałego, czyli siebie samego sprzed lat i w chwili obecnej. Intencją komedii jest oddanie co cesarskiego cesarzowi, czyli Sol284...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kudliński, Tadeusz 1970. Młodości mej stolica. Pamiętnik krakowianina z okresu między wojnami, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.