aćpan

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cym język starego porucznika od języka jego otoczenia. Forma natomiast „a ć p a n”, użyta dwukrotnie przez Skrzetuskiego, gdy do „starostki” zwraca się ze słowy „nie wylewaj aćpan wina” ma swoje wyraźne zabarwienie uczuciowe, młody oficer wyraźnie okazuje swą pogardę czy niechęć do nadętego awanturnika, co w druku, gdzie mamy „waćpan”, znika całkowicie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzyżanowski, Julian 1973. Pokłosie Sienkiewiczowskie. Szkice literackie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.