beznaganny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wyżej pomyślałem: dobrze mieć takiego w rodzinie. Jest on jedynym w całej familii, z którym się rozumiałem. Brat mojej matki; jej strona w ogóle lepiej mi się udała, oczywiście nie jest też tak beznaganna jak tamta. A teraz niech pani się przyjrzy, rusza cała grupa: moi koledzy szkolni i koledzy z roku, jeden za drugim wysuwa się naprzód, zabawnie to wygląda, każdy pcha się naprzód, wpierw prawym ramieniem, jak gdyby musiał kogoś odpychać albo przeciskać się przez wąską szparę w drzwiach, ale dlaczego tak im się plączą nogi, jak gdyby były z gumy albo wypchanymi trociną nogawkami? Jakie to zażenowane pozy przybierają...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rinser, Luise 1968. Ja, Tobiasz, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.