bohater-narrator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Cervantes, Swift, Fielding. Rezygnując z tradycyjnego przedstawienia wydarzeń przyjętego w opowieści fabularnej i świadomie ją parodiując, S. potraktował dzieje tytułowego bohatera-narratora jako pretekst do stworzenia łańcucha epizodów, dygresji, obserwacji, sądów i polemik z czytelnikiem, łączących się na zasadzie pozornie przypadkowych skojarzeń. Prawdziwą rewolucją...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.