brzana

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) lała głowa płonęła. Nie brał udziału w naradzie, siedział zgarbiony na worku z cukrem i oczyma zamglonymi przez gorączkę, patrzył z niechęcią na Zinkę — ,,brzanę“ Podtiełkowa, białą, piersistą dziewczynę, jadącą w charakterze „siostry miłosierdzia“. Zinka również darzyła antypatią słabowitego Kriwoszłykowa. Rozwaliwszy grube nogi, wsparta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1949. Cichy Don. [T. 1-2], przekł. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. trzecie, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.