bumlerka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rodzinna. Był to bodaj jedyny syn wdowy, która obracała wszystkie środki na umożliwienie jedynakowi skończenia medycyny. Jedynak przebumlował nie tylko medycynę, ale i życie (choć zresztą nie należał pono do wodzirejów bumlerki, ale znalazłszy się w towarzystwie dał się spoić). Rozsądniejsi z kolegów byli oburzeni, iż spojono towarzysza o słabej głowie. Naturalnie, po paru tygodniach oburzenie zamilkło. Koło miało poważniejsze kłopoty — obecność naszego kółka wniosła nowe fermenty, zwłaszcza gdy kość z kości poznańskiej (i myśl z myśli poznańskiej), Kurowski, przyłączył się do nas...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krzywicki, Ludwik 1947. Wspomnienia. T. 1. 1859-1885, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.