buńczuczno

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pomny na to, źe mu wypada przyzwoicie pana swego reprezentować, jeszcze w piekle piękny dwór sobie sformował, posprawiał kolebki i konie, i tak huczno, buńczuczno prosto wjechał do Krakowa. Dla czego miasto to obrał na pobyt swój, prawdziwie niewiadomo; niektórzy jednakże domyślają się, źe ponieważ tam dużo Żydów bawiących się lichwą, więc i on zaopatrzony pięknym groszem, umyślił tym sposobem pomnażać swoją fortunę. Kronikarze milczą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.