bycie-wraz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) obecności”. Już ten czysto fenomenologiczny opis może posłużyć jako wskazówka dla administracyjnych służb specjalnych, gdyby wcześniej nie zostały odpowiednio przeszkolone - do inwentaryzacji poczynań mających utrudnić czy też wręcz uniemożliwić obcowanie kogoś z kimś lub z czymś, z czymkolwiek tu i teraz; trzeba tylko przeszkodzić w powstaniu warunków do powiedzenia TAK w jakichś kolejnych „teraz” komuś lub czemuś „tu”, nie dopuścić do bycia-wraz, bycia-przy i bycia-wobec; pozbawienie kogoś warunków drugiego rzędu, jak bycie-u-siebie i bycie-dla-siebie, wymagałoby już pozbawienia go przytomności lub życia. Historia pokazuje na sporadycznych zrazu, a pod koniec coraz częstszych przypadkach, od Owidiusza po Mandelsztama, że różne imienne władze zwierzchnie uciekały się do takiej ostateczności z reguły w odniesieniu do twórców, nader rzadko zaś do odbiorców, niejako pod dyktando jednego z praw „ekonomii” politycznej, zgodnie z którym łatwiej jest wyszukać odpowied...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Cichowicz, Stanisław 1996. Moje ucho a księżyc. Dywagacje, diagnozy, Gdańsk : słowo/obraz terytoria
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.