chełbić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wiatr drogi ucichł zupełnie, nic się nie ruszało w powietrzu ani w sosnowych gałęziach. Drzewa nachylały się z piaskowych osypisk nad tą wielką, płaską, białoniebieską wodą, rozlaną w brzegach niezmiernie dalekich, niskich i zielonych. Grała cicho pod spokojnym powietrzem, chełbiła się drobno, jak pogodne morze, i szeptem chlupotała u brzegów ze stromego podmytego piasku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nałkowska, Zofia 1956. Pisma wybrane. T. 1-2, wyd. 2 rozszerz., Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.