choreuta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W historii teatru od najdawniejszych czasów spotykamy specjalistów, których praca miewała podobny zakres. W starożytnej Grecji autor sam bywał pierwszym aktorem (protagonistą) i kierował pracą pozostałych aktorów, miał jednak do pomocy chorodidaskalosa, który uczył choreutów śpiewu i tańca. W średniowieczu działali wędrowni fachowcy, zw. facteurs, którzy przykrawali teksty misteriów do miejscowych warunków...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.