chwytanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W niektórych przemieszkiwało po kilku. Ta szlachetna Wielkopolska, która zawsze tyle ofiar ponosiła, tak chęnie składki na wygnańców za cały kraj dawała, przyjmowała ich teraz jak własne dzieci. Oni też w ogóle, bo o drobnych wyjątkach mowy być nie może, starali się wywdzięczać za gościnność jak najczulszą delikatnością w postępowaniu, skwapliwóm chwytaniem się byle jakiej pracy, pomocą w wychowaniu dzieci lub w gospodarstwie. Niejeden przemyśliwał o stałćm zajęciu, o dzierżawie, o kupnie nawet jakiego kawałka ziemi, ale brak funduszu, niepewność, czy rząd zezwoli na stanowcze osiedlenie się w prowincyi, wiek lub stargane do szczętu siły, stawiały tamę najszczerszym chęciom. Obywatele...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.