ciotka-przyzwoitka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mogą tylko odstraszyć. Doznawanie sztuki jest przeżyciem intymnym i pierwszą dewizą krytyka powinno być — intymności tej nie przeszkadzać, nie być ciotką-przyzwoitką, która wkracza natrętnie między dwoje zakochanych. Oczywiście jest to postulat czysto negatywny i można sobie wyobrazić ideał znacznie wyższy — krytyka, który mówiąc o cudzym dziele sam podbija serce czytelnika i tworzy parautwór równoległy do utworu omawianego. Wiem jednak, że...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sandauer, Artur 1966. Dla każdego coś przykrego, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.