coniunctivus

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nikt z nas chyba, nikt, jak nas było ze trzy tuziny w IV-a, nie przejmował się historią, która narastała wśród słówek, zwrotów, w zapasach z coniunctivami, w przepaściach mowy zależnej, gdzie na zdradliwym se nawet mój miły niezawodny Grzegorz mógł się pośliznąć; nikt nie rozróżniał Dumnoriksa od Diwicjaka, Heduów od Helwetów, nikt po godzinie nie pamiętał Tigurinów, Suebów i Allobrogów. Z rozwieszanych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Parandowski, Jan 1955. Pisma wybrane, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.