cukrowobłękitny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Szli milcząc bezludną ulicą, obcy sobie bardziej niż kiedykolwiek. Z południa dął ciepły, łagodny wiatr, na zachodzie skupiały się gęste, po wiosennemu białe obłoki. Cukrowobłękitne ich szczyty kłębiąc się zmieniały kontury, napływały i gromadziły się nad skrajem pokrytej zielenią naddońskiej góry. Pogrzmiewał pierwszy grzmot i błogo, ożywczo pachniało w chutorze rozwijającymi się pączkami drzew, przaśnym czarnoziemem odtajałej ziemi. Po modrej toni Donu szły białogrzywe fale, niżowy wiatr niósł...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.