czas-rytm

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Muzyka ma jakoby umieć wyrażać czas. Nie jest to prawdą, ponieważ nie ma w muzyce możliwości wyrażania następstw czasów, oponowania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Muzyka może (ikonicznie!) oddawać zmiany tempa i oczywiście samo tempo, co by się przekładało na czas-rytm wydarzeń, gdyby takie analogie w ogóle miały sens! Czas językowy jest kategorią gramatyczną, ale i egzystencjalną. W muzyce jej może nie potrzeba i bezsensowne jest licytowanie się: „zwłaszcza w zakresie czasowników możliwości symboliczne muzyki są wielkie, posiada ona wszakże władzę tworzenia obrazów ruchu przewyższającą precyzję pojęciową słów” (s. 214)16...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pisarkowa, Krystyna 1994. Z pragmatycznej stylistyki, semantyki i historii języka. Wybór zagadnień, Kraków : IJP PAN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.