człowiek-jarzyna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Opisów piekła mamy w literaturze współczesnej niemało. Rzadko jednak relacje te są czymś więcej aniżeli nihilistycznym traktatem czy topografią zamkniętej przestrzeni psychicznej, gdzie „ludzie-jarzyny” - aby użyć celnego wyrażenia Miłosza - wiją się w bezsensownych cierpieniach. Rzadko towarzyszy opisom współczesnych „dantejskich scen” spojrzenie wykraczające poza perspektywę „człowieka-jarzyny”. Bo też bohaterowie dwudziestowiecznej literatury „pięknej” nie trafiają do infemalnych kazamatów ani przez grzech - wówczas ich cierpienia miałyby przynajmniej pewien sens - ani w drodze duchowego zmartwychwstania, lecz wskutek odcięcia sobie dróg wyjścia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dorosz, Krzysztof 1989. Maski Prometeusza. Eseje konserwatywne, Londyn : Aneks
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.