człowiek-kadawer

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) gdzie składano do rozpoznania ciała topielców wyłowionych z Sekwany. Cielesność ludzka w jej rozkładzie, zbezczeszczona, poniżona, człowiek-kadawer, oto obsesje tej poezji. Śmierć i rozkład fizyczny człowieczego mięsa wywołują wstrząs obrzydzenia i rozpaczy. Gdyż jest to jedyna ludzka rzeczywistość, a człowiek wplątany jest w nią nie tylko wstrętem, ale i pożądaniem. Wiersze z tego okresu są pełne dramatycznego wzburzenia, są rozpaczliwie prowokujące:...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prokop, Jan 1964. Euklides i barbarzyńcy. Szkice literackie, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.