dehumanizować się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To, co zwykliśmy uważać za perspektywę metafizyczną człowieka, okazuje się właśnie takim błędem, pozostaje więc tylko jedna prawda, o której mówi wspomniany fragment dramatu „gdzie słuszność, a gdzie błąd? — Wszelkie kłamstwo jest stąd. Prawdą jest tylko śmierć”55. W takich ramach mieści się indywidualne życie. Otoczony bezsensem dehumanizującego się świata, okłamany zewsząd, człowiek czuje się zagubiony i tragicznie sam, aż po ostateczność umierania w samotności. Skoro życie nie ma sensu to i śmierci nie można wyjaśnić w żaden racjonalny sposób. Wykluczona jest więc wszelka sensowność umierania. Nieraz nawet Camus używa tych sformułowań zamiennie, np. w typowej symbolice dżumy, będącej zarówno absurdem jak i śmiercią...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.