delikacik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dzieli ci, którzy znali go dawno. Lecz i tym trudno było go poznać: na wychudzonej twarzy rysował się duży nos, od nozdrzy szły ku ustom głębokie brózdy, brwi były groźnie nasępione. Wyraz stanowczości i zaciętości nadawał rysom jego marsowość. Niktby nie poznał w nim delikacika, cherlawego więźnia z Luwru. Ten oto nowy Nawarra szedł na spotkanie królowi mocnym i pewnym siebie krokiem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mann, Henryk 1936. Młodość króla Henryka Czwartego. T. 1-2, przeł. A. Wat, M. Wasermanówna, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.