denuncjator

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) racje i podkopy pod nowym „porządkiem“. Tropienie sprzysiężeń i wrogów Demosa i wygrzebywanie grożących zamachów stanu jest istną manją prześladowczą bezkarnie rozpanoszonego buldoga. Arystofanes szczególnie w ten fałszywy wyżli węch Paflagońskiego wywłoki, kładzie dużo siły komicznej i demaskuje odrażającego denuncjatora z okrucieństwem. Nadto Kleon skrzętnie zbiera wróżby optymistyczne od wrószczbiarzy i wieszczaków, Teorasa, Bakisa... i innych, kolekcjonuje je i recytuje przed demosem, jakby dzisiejszy jakiś papla-goniec prasowy cytował głosy uznania prasy zagranicznej dla swego władyki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.