derywować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A. Ernout, 1908—9, 274—278). Należy podkreślić, że idzie tu o formę strony biernej, nie o semantyczną kategorię „passiyum“, gdyż takie orzeczenia nieosobowe są derywowane zarówno od czasowników tranzytywnych, jak i intranzytywnych, np. ut fumo atgue ignibus significabatur (Caesar, B. G. II, 7,4) 'gdy dawano znaki dymem i ogniami’, cum item ab Jiostibus constanter ac non timide pugnaretur {ibid. III, 25,1) 'gdy tak ze strony nieprzyjaciół wytrwale i nie tchórzliwie walczono’, itp...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
BPTJ - Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ję­zy­ko­znawczego (Kraków / Wrocław / War­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.