diaczkowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mieliśmy), był żonaty z panną Wolską. W toku rozmowy o nim ba bu ua Irteńska pokiwała głową i zauważyła: — A za :zasów mojej młodości był taki wierszyk: Tańcował Wolski i Dobrowolski, ;winia popowa i córka diaczkowa, K. na to wszystko patrzał knur dworski...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pawlikowski, Michał K. 1959. Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego. Powieść, Londyn : B. Świderski
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.