diagonala

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) DIAGONALA [łac.<gr.], oś diagonalna, przekątna, szt. piast, kierunek kompozycji biegnący po linii ukośnej, podkreślony układem poszczególnych elementów oraz kolorem i światłocieniem; d. stosowali już Michał Anioł (Sąd ostateczny) i Tintoretto, w XV1I-XVI1I w...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.