dobrość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jacek ani tknął jadła. Babie to dokuczyło, więc zaczęła mu przymawiać, że przecież uraza mu się nie dzieje, że i ona, Marcinowa, i wieś cała niczyjego nie chcą, jeno baczyć muszą, co ksiądz proboszcz przykazywał, no i że z tego baczenia dobrość się narodzi, bo Jacek do dom powróci i rodzonym tęsknicy ulży, bo i nie godzi się, aby szlacheckie paniątko wałęsało się po świecie jako dziad, czyli włóczydroga...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gąsiorowski, Wacław 1957. Dobosz woltyżerów. Powieść historyczna z epoki napoleońskiej, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.